آشنايي با درمان مبتني بر شفقت ورزي (CFT) و تكنيك‌هاي شفقت به خود
شفقت ورزي يا CFT (درمان مبتني بر شفقت ورزي)، يكي از روش‌هاي نوين درماني است كه در روانشناسي به‌طور ويژه به پرورش و تقويت احساس شفقت و همدردي نسبت به خود و ديگران مي‌پردازد. اين نوع درمان به ويژه براي كساني كه از احساسات منفي نسبت به خود رنج مي‌برند، كاربرد دارد. در اين رويكرد، شفقت به خود به معناي داشتن نگرش مهربانانه و بدون قضاوت نسبت به خود، حتي زماني كه دچار اشتباهات و شكست‌ها مي‌شويم، تعريف مي‌شود.
شفقت در روانشناسي به مفهوم توانايي درك و همدردي با رنج‌هاي خود و ديگران است. اين احساس به فرد كمك مي‌كند تا با مشكلات و سختي‌هاي زندگي، نه با سرزنش يا انتقاد، بلكه با درك و حمايت از خود، مواجه شود. در حقيقت، معني شفقت در روانشناسي مي‌تواند به نوعي نوعي رفتار دروني با خود باشد كه از احساسات مثبتي مانند محبت، حمايت و همدردي شكل مي‌گيرد.
يكي از مهم‌ترين مفاهيم در درمان CFT، تكنيك‌هاي شفقت ورزي است كه مي‌توانند به افراد كمك كنند تا از طريق تمرين‌هاي مختلف مانند مراقبه، خودآگاهي و زبان محبت‌آميز با خود، احساساتي از قبيل اضطراب و افسردگي را كاهش دهند. اين تكنيك‌ها مي‌توانند به تدريج فرد را به سمت يك خودارزيابي مثبت و مهربان‌تر هدايت كنند.
كتاب شفقت به خود نوشته كريس گيرمر يكي از منابع اصلي در اين حوزه است كه در آن به توضيح مباني نظري و عملي درباره شفقت به خود پرداخته شده است. اين كتاب به خوانندگان نشان مي‌دهد كه چگونه مي‌توانند با تمرين‌هاي ساده، مفاهيم شفقت را در زندگي روزمره خود وارد كنند و به رفع احساسات منفي و استرس‌هاي رواني خود كمك نمايند.
درمان مبتني بر CFT، به‌ويژه براي افرادي كه در برابر احساسات منفي خود واكنش‌هاي سرزنشگرانه دارند، مي‌تواند به عنوان يك روش درماني بسيار مؤثر عمل كند. اين رويكرد كمك مي‌كند تا افراد از چرخه‌هاي منفي ذهني رها شوند و به‌جاي انتقاد از خود، رويكردي حمايتي و شفقت‌آميز را در پيش گيرند.
برچسب: ،
ادامه مطلب
